اثر مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی بر شاخص های گلایسمیک موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده زمینه و هدف: با توجه به اثبات اثر عصاره زعفران و فعالیت بدنی مقاومتی به دیابت، هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی برشاخص های گلایسمیک موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 36 سر موش صحرایی نر بالغ صورت گرفت. پس از القاء دیابت موش های صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه مساوی؛ تمرین مقاومتی (پنج روز در هفته، به مدت شش روز)، مصرف عصاره زعفران (روزانه 25 میلی گرم بر لیتر)، ترکیب تمرین مقامتی همراه با مصرف عصاره زعفران و کنترل تقسیم شدند. بعد از مدت زمان 6 هفته شاخص های گلایسمیک اندازه گیری شدند، داده ها با آزمون های آماری کلوموگروف ـ اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که گلوکز ناشتا در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل و پایین تر از گروه تمرین مقاومتی بود(014/0=p). هموگلوبین گلیکوزیله در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی پایین تر از گروه کنترل بود(001/0=p). مقاومت به انسولین در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی پایین تر از گروه کنترل بود(001/0=p). نتیجه گیری: شش هفته تمرین مقاومتی و مصرف عصاره آبی زعفران به تنهایی برشاخص های گلایسمیک اثر معنی داری دارد، با وجود این مصرف مکمل آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی دارای اثر بیشتری بر کنترل گلوکز ناشتا می باشد. واژه های کلیدی: تمرین مقاومتی، زعفران، گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت به انسولین، دیابت